Η μελαγχολία για τον αγώνα, η οποία διακατέχει τη νέα ελληνική πολιτική ποίηση, κυκλοφορεί επίσης παγκόσμια σε κοινωνικοπολιτικές συζητήσεις ως θεωρητική έννοια και επιστημολογική αρχή.
“Επιστήμονες και στοχαστές διερευνούν μελαγχολίες της διάψευσης όπως η φυλετική (David L. Eng), η μεταναστευτική (Sara Ahmed), η αποικιοκρατική (Paul Gilroy), η έμφυλη (Judith Butler), η φιλοσοφική (Ilit Ferber), η διαλεκτική (Max Pensky), η πολιτική (Lieven de Cauter), η δημοκρατική (Adrian Little), η φιλελεύθερη (J. M. Bernays), η πολιτιστική (Jermaine Singleton) και άλλες. Πλήθος είναι και οι αναφορές στη μελαγχολία από Έλληνες και ξένους σχολιαστές που αναφέρονται στην Ελλάδα των Συριζανέλ.” Περισσότερα εξηγώ εδώ.
1 Φεβρουαρίου 2019
Piano Poetry Pantelis Politics 