Συγγραφείς, αναγνώστες και κριτικοί μπορούν να παίξουν, μαζί ή μόνοι, ένα ποίημα με διαφορετικούς τρόπους, σαν παιχνίδι, όργανο, θέατρο, στοίχημα, παρτιτούρα. Η μηνιαία στήλη μου Παίζουμε ένα ποίημα; που φιλοξένησε το μείζον ηλεκτρονικό περιοδικό Χάρτης στη διάρκεια του 2019, έπαιζε κάθε φορά ένα πρόσφατο, συχνά ανέκδοτο, ελληνόγλωσσο ποίημα για να θέσει ένα γενικό ποιητικό, αισθητικό ή άλλο παρεμφερές θέμα. Ευχαριστώ τους κατά κανόνα νέους συγγραφείς που μου εμπιστεύτηκαν καινούργια δουλειά τους, είτε ήταν έτοιμοι να τη δημοσιεύσουν είτε όχι. Έμαθα πολλά από όλους τους. Ιδού ο κατάλογος των ποιητών, ποιημάτων και θεμάτων που με απασχόλησαν.
1: Ένο Αγκόλλι: “Θερμοπύλες” (η ποιητική παράδοση)
2: Κατερίνα Ζησάκη: “Αγώνας” (η αριστερή μελαγχολία)
3: Ζ. Δ. Αϊναλής: «Ένα ποίημα για τη νύχτα» (o σύντροφος ποιητής)
4: Μάριος Χατζηπροκοπίου: “Των γυναικών του Κωνσταντή” (πουστιά και ποίηση)
5: Βάγια Κάλφα: «Δεν είμαι χρήσιμη στο έθνος μου» (έθνος και φύλο)
6: Χαρίλαος Νικολαΐδης: “ελευθερία του συνέρχεσθαι” (η στάση/συνάθροιση)
7: Παυλίνα Μάρβιν: «Πρόλαβες να διαβάσεις τον Ρίλκε;» (o νέος ποιητής)
8: Δημήτρης Λεοντζάκος: Aria #22 (μουσική και ποίηση)
9: Θάνος Γώγος: Ντακάρ VI (μετά την ήττα)
10: Μαρουσώ Αθανασίου: “Ασύχαστο” (η μνήμη)
11: Αλέκος Λούντζης: “Εξάγγελος” (η τραγική γνώση)
12: Γιάννης Δούκας: “τετελεσμένοι μέλλοντες” (η ρήξη)
13 Δεκεμβρίου 2019
Piano Poetry Pantelis Politics 