Το δοκίμιο “Το όνομα και το πράγμα στην ποιητική θεωρία και πράξη της Ελένης Βακαλό” είναι η συμμετοχή μου στο εξαίρετο αφιέρωμα του περιοδικού Χάρτης (15 Ιανουαρίου 2021) στη μεγάλη αυτή μορφή της ελληνικής ποίησης και τέχνης. Εδώ προτείνω πως, με τον ριζοσπαστικό μοντερνισμό της, η ποίηση της Βακαλό αποδεικνύει έμπρακτα γιατί ο παραδοσιακός μοντερνισμός της ποιητικής της είναι ξεπερασμένος: “Δεν είναι τυχαίο πως, αν και ήταν επιφανής πνευματική φυσιογνωμία και μέλος πολλών κύκλων δημιουργών, η Βακαλό ώς τώρα παρέμεινε ένα απροσπέλαστο λογοτεχνικό στοίχημα και αίνιγμα. Φίλοι και συνάδελφοι τη λάτρευαν και ταυτόχρονα ομολογούσαν πως δεν την καταλάβαιναν. Δεν βοηθούσε και το ότι η γραφή της ήταν πολύ πιο προχωρημένη από τη θεωρία της. Παράλληλα οι πρωτοποριακές ερμηνευτικές μέθοδοι δεν αναπτύχθηκαν στην Ελλάδα κι έτσι δεν αποκωδικοποίησαν το έργο της. Μόνο πρόσφατα άρχισε να βρίσκει κάποια απήχηση στην ποιητική γενιά του 2000.”
1 Νοεμβρίου 2020
Piano Poetry Pantelis Politics 