“Πώς καταναλώνονται και ανακυκλώνονται ένας συγγραφέας (όπως ο Κάλβος), ένα ύφος (καρυωτακισμός), ένα κλίμα (μελαγχολία Δημουλά), ένα εθνικό έργο (Άξιον εστί), μια περιθωριακή μορφή (Γώγου), μια στάση ζωής (Χριστιανόπουλος), ένα είδος (στίχοι τραγουδιών); Προτείνω να μελετηθεί η Γενιά του ’70 σε αυτό το ερευνητικό πλαίσιο. Η Γενιά του ʼ70 είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πολιτισμικά φαινόμενα της μεταπολεμικής Ελλάδας ώς προς το ότι μια ομάδα συγγραφέων, χαμηλής λογοτεχνικής παιδείας και επίδοσης, πέτυχε συντομότερα από κάθε άλλη να ενταχθεί στον ποιητικό κανόνα.”
Το κείμενο αυτό δημοσιεύεται στο αφιέρωμα στη Γενιά του ’70 στο 4ο ηλεκτρονικό τεύχος του περιοδικού Φρέαρ (Σεπτέμβριος 2021). Ευχαριστώ τον Διευθυντή του περιοδικού κ. Δημήτρη Αγγελή που με κάλεσε να συμμετάσχω.