Category Archives: Melancholy

“Τι ήταν ο λόγιος πριν γίνει συγγραφέας και Έλληνας;”

Ο Βύρων Λεοντάρης μίλησε για ένα “ποιητικό ρίγος της μεταπολεμικότητας» η οποία θα λέγαμε πως άρχισε με τον Καρυωτάκη και συνεχίζεται ως την “αριστερή μελαγχολία” της γενιάς του 2000. Το βιβλίο της Κωνσταντίνας Ζάνου Τραυλίζοντας το έθνος, που αφηγείται την … Continue reading

Posted in Culture, Greek Literature, Greek Poetry, Greeks, Hellenism, Melancholy, Revolution | Leave a comment

“Ιστορικότητα και πολιτική στις συνθέσεις της ποιητικής γενιάς του 2000”

“Η σθεναρή ιστορική αντίληψη που χαρακτηρίζει τη λογοτεχνική και πολιτική στάση της γενιάς του 2000 μελαγχολεί από τις απογοητευτικές εμπειρίες της αλλά δεν απελπίζεται.  Δικάζει την ιστορία, αντιμετωπίζει κριτικά το Τωρινό καθεστώς ιστορικότητας, αντιστέκεται στον παροντισμό και δοκιμάζει άφοβα να … Continue reading

Posted in Autonomy, Disengagement, Greek Poetry, Greeks, Hellenism, Left, Melancholy, Resistance, Revolt, Revolution | Leave a comment

“H ελληνική ποίηση του 21ου αιώνα – από την εξουσία στην παρρησία”

“Η ελληνική ποίηση του 21ου αιώνα, η οποία δεν ενδιαφέρεται να εξουσιάσει συμπεριφορές ούτε να ελέγξει το πολιτιστικό χρηματιστήριο, δρα με επιτελεστικούς και ριζωματικούς τρόπους στα διάκενα και τα περιθώρια του κυρίαρχου λόγου.  Συνομιλεί ενεργά με την κριτική θεωρία, το … Continue reading

Posted in Crisis, Greek Literature, Greek Poetry, Left, Melancholy | Leave a comment

Φάνης Παπαγεωργίου: “Ποίηση και κοινωνική πραγματικότητα: η καθοριστικότητα του βιώματος”

“Η εμπειρία των ματαιώσεων, των διαψεύσεων, της κρίσης, της όξυνσης και της ύφεσης των κοινωνικοταξικών αγώνων διαπερνά το ποιητικό πεδίο και τα καλλιτεχνικά υποκείμενα.” Ο ποιητής, δοκιμιογράφος και πανεπιστημιακός Φάνης Παπαγεωργίου συζητά πολυπρισματικά τη σχέση του σύγχρονου λογοτέχνη με την … Continue reading

Posted in Crisis, Greek Poetry, Left, Melancholy, Resistance, Revolt | Tagged | Leave a comment

“Ανοίγοντας τη συζήτηση για τις εθνικές αρχαιολογίες”

Ο ομότιμος καθηγητής Κλασικής και Συγκριτικής Φιλολογίας Βασίλης Λαμπρόπουλος έθεσε το ερώτημα: «Πώς μπορεί ένα έθνος κράτος να είναι ανεξάρτητο όταν ορίζει και υπερασπίζει την ελευθερία του με αποικιακά μέσα; Αν δεν μπορούμε να υπερβούμε την αντινομία της αυτονομίας, οδηγούμαστε … Continue reading

Posted in Culture, Greek, Greeks, Hellenism, Melancholy, The "Greeks" | Tagged , | Leave a comment

“Η ελληνική ποίηση του 21ου αιώνα στο χάρτη του Παγκόσμιου Νότου”

“Με μια πειραματική ανάγνωση οκτώ λογοτεχνών προτείνω πως υπάρχουν ελληνικά ποιήματα που προβάλλονται και κινητοποιούνται πέρα από συμβατικά γεωγραφικά και ιστορικά όρια, αν διαβαστούν στο πλαίσιο της θεωρίας του Παγκόσμιου Νότου. Τέτοια ποιήματα διέπονται από τάσεις πολυκεντρικές, ασύμπτωτες, κεντρόφυγες, διασπορικές, … Continue reading

Posted in Crisis, Culture, Greek Poetry, Greeks, Melancholy | Tagged | Leave a comment

Στον αστερισμό της αριστερής μελαγχολίας: 11. “Τα αρνητικά χαρακτηριστικά της ποίησης της αριστερής μελαγχολίας”

Μια διαφορετική προσέγγιση στην ελληνική λογοτεχνία του αιώνα μας: “Επιχειρώ να ορίσω την ποίηση της αριστερής μελαγχολίας απαριθμώντας στοιχεία που απουσιάζουν από το πλούσιο και δυναμικό έργο της.” 1 Φεβρουαρίου 2022

Posted in Crisis, Greek Poetry, Left, Melancholy, Revolt, Revolution | Leave a comment

The friend of Schubert’s winter traveler

Sometimes I think that my blog could have a single topic — the circulation and uses of this musical landmark which resonates across Western culture:  Since Dr. Pantelis Polychronidis, my “other self,” is a collaborative pianist, the question of the … Continue reading

Posted in Friends, Melancholy, Piano | Leave a comment

“Ελληνική ποίηση και μελαγχολική πολιτική τον 21ο αιώνα”

Σκέψεις για μια ποιητική που θα μπορούσε να ενισχύσει τις αριστερές τάσεις της νέας ελληνικής ποίησης, φέρνοντάς την σε ακόμα μεγαλύτερο διάλογο με την αναρχο-αυτονομιστική σκέψη και τέχνη.  Θα μπορούσε επίσης να ενισχύσει τις κινητήριες Νότιες τάσεις της που δεν … Continue reading

Posted in Greek Poetry, Left, Melancholy | Tagged | Leave a comment

Στον αστερισμό της αριστερής μελαγχολίας: 1. Ο ριζοσπαστικός στοχασμός σε ανελεύθερους καιρούς

Μια ξεχασμένη μπάντα συνεχίζει να παίζει το βαλς της ατίθασης αριστερής μελαγχολίας που ποθεί το χαμένο φάσμα της επανάστασης: “κάμε να σ’ ανταμώσω κάποτε φάσμα χαμένο του πόθου μου/κι εγώ ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ/κρατώντας μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές … Continue reading

Posted in Greek Poetry, Left, Melancholy, Revolt, Revolution | Leave a comment