“Η μελαγχολική ποίηση της κρίσης του 2000 και όχι του 2015”

O ποιητής, κριτικός και στοχαστής Γιώργος Χαντζής και εγώ συνεχίζουμε για τέταρτη φορά τις μηνιαίες συνομιλίες μας, διερευνόντας ζητήματα και αιτήματα που έχουν θέσει οι πιο τολμηρές ποιητικές τάσεις του 21ου αιώνα στην Ελλάδα. Εδώ ο Χαντζής σχολιάζει ερεθιστικά ένα προς ένα τα “αρνητικά χαρακτηριστικά της «ποίησης της αριστερής μελαγχολίας»” που απαρίθμησα. Eγώ επισημαίνω ένα παράδοξο:  “Είναι πολλές οι Ελληνίδες ποιήτριες και ποιητές που γράφουν, παρουσιάζουν και κυκλοφορούν ποίηση ρηξικέλευθα και πειραματικά αλλά πρεσβεύουν συντηρητικές (Μοντερνιστικές ή και Ρομαντικές) αισθητικές αρχές (και γι αυτό αποφεύγουν να ασκήσουν κριτική και δοκίμιο).  Πρόκειται για «ριζοσπάστες του έργου», όχι της αμφισβήτησης:  στη γραφή και την περφόρμανς ρισκάρουν πράγματα που δεν αποτολμούν στην σκέψη και τη θεωρία.”

Αύγουστος 2022

This entry was posted in Greek Poetry and tagged . Bookmark the permalink.