“Παίζουμε ένα ποίημα;”/11: Αλέκος Λούντζης: “Εξάγγελος” (η τραγική γνώση)

“Ποιός θα τολμήσει να ξεστομίσει την αλήθεια του χρησμού, να καταγγείλει την γραφικότητα της αιμομιξίας, αναρωτιέται αυτό το χορικό της τραγωδίας της μετα-νεωτερικής Ελλάδας των μετα-προγονικών Ελλήνων οι οποίοι ήρθαν ‘αργά στην εποχή’ τους αλλά δεν έχουν τη δύναμη να το παραδεχτούν. Οι σημερινές Θήβες χρειάζονται ποιητές/Τειρεσίες οι οποίοι έχουν το ‘κουράγιο της αλήθειας’ (Φουκώ) για να κατονομάζουν με παρρησία τα μιάσματα που φέρνουν στην πόλη λοιμούς.”

25 Σεπτεμβρίου 2019

 

This entry was posted in Crisis, Disengagement, Greek Poetry, Melancholy, Resistance and tagged , , , . Bookmark the permalink.